خبرگزاری حوزه متن روایت را از کتاب کفایة‌ الاثر منتشر می کند.

عن أَبي مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ الْعَسْكَرِيَّ (ع): الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يُخْرِجْنِي مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى أَرَانِيَ الْخَلَفَ مِنْ بَعْدِي ما أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ (ص) خَلْقاً وَ خُلُقاً يَحْفَظُهُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي غَيْبَتِهِ وَ يُظْهِرُهُ فَيَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً.

امام حسن عسکری(ع)فرمود: سپاس خدایی را که مرا از دنیا نبرد تا اینکه جانشین پس از خود را به من نشان داد و او کسی است که شبیه ترین مردم در صورت و سیرت به رسول الله(ص) است و خداوند متعال در غیبتش نگهدار او است تا این که ظهور می‌کند و زمین را پس از آن که از ظلم و ستم لبریز شده از عدل و مساوات لبریز می‌کند.

کفایة الاثر، علی بن محمد خزاز رازی، ص295